Twórczość Miriam Elii – wizerunki uśmiechniętych dzieci badających i odkrywających cudowny świat, taki, jakim był – można odczytywać jako hołd złożony czasom optymizmu, niewinnej brytyjskiej nostalgii, nauki przez zabawę, poznawaniu i odkrywaniu. Jednak w grę wchodzi tutaj wywrotowa mimikra. Sztuka Elii jest satyrą na współczesną kulturę, na politykę i ideologię zglobalizowanego świata. Satyra ta wpisuje się w długą tradycję sztuki i grafiki politycznej, jaka narodziła się na początku XV stulecia wraz z rewolucyjnym wynalazkiem rozpowszechniania słów i obrazów poprzez druk.